Verloop

Voor iedere behandeling wordt er preventief een infuusslotje geplaatst. Bloeddrukdaling die soms voorkomt bij infiltraties kan hiermee worden opgevangen.

Voor de behandeling neemt u plaats op de behandeltafel in buik- of rugligging, afhankelijk van de plaats waar de blokkade moet worden uitgevoerd. Tijdens de behandeling wordt uw hartslag en zuurstofgehalte in het bloed met een vingerklemmetje gecontroleerd. U krijgt een pijnstillend en een licht kalmerend middel toegediend.
De huid wordt ontsmet.

Bij het beïnvloeden van de pijngeleiding door de zenuw zal de arts één (of meerdere) naaldjes plaatsen om de betreffende zenuw(en) te behandelen. Om de juiste plaats te bepalen wordt gebruik gemaakt van een röntgenopname en elektrische stimulaties ter lokalisatie. Als de naald op de juiste plaats staat, wordt door de punt van de naald gecontroleerde elektrische stroom gestuurd. Deze stroom wekt een elektromagnetisch veld op. Hierdoor is het mogelijk de prikkels die de pijn veroorzaken te onderbreken of te beïnvloeden.
De behandeling zelf duurt ongeveer 15 minuten.

Achteraf verblijft u nog ongeveer 30 minuten in de recovery, waar uw bloeddruk, hartslag en zuurstofsaturatie in het bloed verder worden gevolgd. Daarna kan u bij een lumbale en cervicale behandeling naar huis. Bij een thoracale behandeling wordt u per rolstoel naar een kamer gebracht en kan u na enkele uren -zo geen tegenindicatie- het ziekenhuis verlaten met begeleiding.

Mogelijke bijwerkingen

Bloeddrukdaling, die wordt opgevangen door een vooraf geplaatst infuusslotje.

Er kan een bloeduitstorting ontstaan als een bloedvaatje is geraakt. Dit veroorzaakt een blauwe plek op de plaats van de infiltratie.

Tijdelijk krachtsverlies en uitval van gevoel ten gevolge van de lokale verdoving. Daarom is het belangrijk om met begeleiding naar het ziekenhuis te komen.

Na een definitieve zenuwblokkade kan soms eerst een vermeerdering van de bestaande pijnklachten optreden. Pijnstillers kunnen dan helpen. Het effect van de definitieve zenuwblokkade kan pas na enige tijd (minimum drie weken) worden beoordeeld.

Uitzonderlijk kan het bij een thoracale behandeling gebeuren dat er een pneumothorax of klaplong ontstaat. Een klaplong is een verwikkeling waarbij er door een gaatje in de long lucht in de borstholte komt waardoor een long of een gedeelte daarvan in elkaar klapt. Een belangrijk symptoom is dat de patiënt kortademig wordt. Daarom wordt er uit voorzorg enkele uren na de behandeling een longfoto afgenomen. Indien er een pneumothorax bestaat is in een aantal gevallen de plaatsing van een drain (plastiek slangetje ter hoogte van de borstkas) met ziekenhuisopname noodzakelijk.

Indien u nadelige gevolgen ondervindt na een behandeling, verwittigt u best u huisarts, het pijncentrum of het ziekenhuis die de arts van wacht kan contacteren.